In het decembernummer van TractorPower stelden we de Fendt 1100 Vario MT op rupsen voor. Zoals alle Fendt-rupstrekkers wordt hij in de Challenger-fabriek in Jackson in de VS gebouwd, wat maakt dat hij ook nog een stukje Challenger-DNA in zich heeft. AGCO bood ons de kans om de 1162 Vario MT en de Challenger MT875E […]
In het decembernummer van TractorPower stelden we de Fendt 1100 Vario MT op rupsen voor. Zoals alle Fendt-rupstrekkers wordt hij in de Challenger-fabriek in Jackson in de VS gebouwd, wat maakt dat hij ook nog een stukje Challenger-DNA in zich heeft. AGCO bood ons de kans om de 1162 Vario MT en de Challenger MT875E in het veld met elkaar te confronteren. Welke gele cellen zitten er nog in de groene trekker? Een beleving met power!
Het eerste contact met de Fendt 1162 Vario MT is bijzonder comfortabel. De opstaptrap klapt automatisch in en uit en de cabine uit de 900 Vario MT voelt aan als thuiskomen. Het geluid van de MAN-zescilinder doet iets met een mens, maar moet het qua sound afleggen tegen de Challenger wanneer deze zijn twaalf cilinders loslaat.
De Challenger MT875E is de directe tegenhanger van de 1162 Vario MT en daarom wilden we deze twee met elkaar in de clinch laten gaan.
Terwijl in de auto-industrie met man en macht aan autonoom rijdende auto’s wordt gewerkt, is autonoom rijden bij de Fendt-rupstrekker al langer een feit. In 2017 verwerkte Fendt de SmartRide-ophanging en de VarioDrive-aandrijflijn in de modellen uit de 900 Vario MT-serie (380 tot 431 pk nominaal vermogen). Deze componenten uit Marktoberdorf werden in de Challenger-fabriek in Jackson in de Amerikaanse staat Minnesota geïnstalleerd. Arbeidsintensief is het rijden met de 1162 Vario MT zeker niet: de Vario-transmissie neemt het rijden in handen en op de kopakker draait hij vanzelf. Ondertussen zijn de zwaarste rupstrekkers uit de AGCO- familie niet enkel in het Challenger-geel, maar ook het Marktoberdorf-groen te verkrijgen. De volledig opnieuw ontworpen 1100 Vario MT-serie varieert van de 1151 Vario MT met 511 pk tot aan het topmodel 1167 Vario MT met 673 pk. De 1167 heeft nog eens 55 pk vermogen extra meegekregen voor secundaire verbruikers.
Fendt gaat met de aanpassingen aan het Challenger-concept nog een stap verder dan bijvoorbeeld bij de 900 Vario MT. De kracht komt ook niet uit een AGCO-motor zoals bij de Challenger het geval is. Fendt verscheept een 15,2- of 16,2l-zescilinder van MAN naar Jackson. Als transmissie gebruikt Fendt de Vario TA 400T.
Fendt gebruikt het twintrack-systeem met centrale balkophanging. De wielbasis bedraagt 3 m en de rupsbreedtes gaan van 69,9 tot 91,4 cm. De spoorbreedte bij het standaardchassis van 2,27 m is traploos instelbaar van 2,28 tot 2,50 m.
Standaard heeft de trekker een enkel hydraulisch circuit met een debiet van 220 liter. In optie kan dit met een tweede circuit uitgebreid worden naar 440 liter/minuut. Het loadsensing-systeem kan gebruikt worden met tot 8 dubbelwerkende, elektrisch bediende proportionele ventielen.
Bij dit type trekker is een achterhefinrichting tot 9,07 ton een optie.
De aftakas achter heeft drie snelheden: 1.000, 1.000E en 1.300 rpm.
Minimale breedte: 3,0 m
Lengte: 6,8 m
Hoogte: 3,5 m
Bodemvrijheid: 0,36 m
Leeggewicht: 18,8 ton
Max. toelaatbaar totaalgewicht: 27 ton
Ook bij de koeling breekt Fendt de weg open. De koeler is met een eigen hydraulieksysteem uitgerust en drukt de lucht in de richting van het ‘hitteschild’. Deze massieve kunststofplaat voor de motor zorgt ervoor dat er geen hete lucht in de richting van de aandrijving geraakt, maar door de zijopeningen van de motorkap stroomt. Dat is zowel bij de Fendt als bij de Challenger zo. Aan de buitenkant stoorde ons bij de Fendt de massieve uitlaat die de dieseloxidatiekatalysator (DOC), de partikelfilter en het SCR-systeem bevat en ervoor zorgt dat de MAN-motor aan de Stage V-norm doet voldoen. Eens we in de cabine zaten, was dit al snel vergeten: de reuzeschoorsteen is zodanig geplaatst dat ze het zicht niet beïnvloedt.
Kracht op het veld brengen maar de chauffeur niet dooreenschudden: deze uitdaging neemt de Vario meer aux sérieux dan de Challenger. Dat begint al bij de ophanging van de vering van beide rupsonderstellen. De SmartRide-vering, die Fendt al langer toepast, kan ook de hoek tussen trekker en rupswerk met 11° verstellen en zo tot een optimale ballasting bijdragen.
De centrale drager is met schroefveren, schokdempers en silent blocs aan het chassis bevestigd en heeft een veerweg van ongeveer 10 cm gemeten aan de veer. Een verder voordeel van deze vering is dat de trekker zich tegenover het onderstel met 11° kan verstellen en de hij daardoor in elke situatie in de ideale aangrijphoek voor verschillende werktuigen kan worden gezet. Bovendien kan dit systeem ook dienen als alternatief voor ballasting met tegengewichten. De vier looprollen per kant zijn geveerd en met een boogieophanging met de rest van het rupsonderstel verbonden. Aan de binnenkant zijn ze stevig op de rupsband gespannen. Hier kiest Fendt voor polyurethaan dat ondanks de hogere wrijving nauwelijks warmte ontwikkelt en zo de levensduur verhoogt. Terwijlhetchassisreedsopeengoedgeveerdrupsonderstelzit,installeertFendt tussen chauffeur en chassis nog de gekende cabinevering. Het huisje komt uit de 900 Vario MT en is seriematig met silent blocs op 2 punten geveerd.
Rupstrekkers van dit kaliber werken overwegend met trekhaakgekoppelde werktuigen. Hier biedt Fendt de keuze tussen een vrij pendelende of een hydraulisch regelbare ‘slingertrekhaak’. Dat komt de levensduur van de aangekoppelde werktuigen ten goede. Het natuurlijke draaipunt van de rupstrekker zou eigenlijk ergens vooraan de trekker liggen. Omdat er toch rond het koppelpunt moet worden gedraaid, ontstaan er zijdelingse krachten op het werktuig en het koppelpunt. De links-rechts draaibare trekhaak verlegt het werkelijke draaipunt, dichter bij het natuurlijke draaipunt. Dat spaart brandstof en doet de slijtage verminderen. De hydraulisch gestuurde trekhaak wordt via de terminal bediend.
Ook bij de elektronica zet Fendt een grote stap voorwaarts. De rups verenigt in optie het kopakkermanagement Variotronic en de Variotronic Turn Assistant in het Fendt TI Headland-systeem. Als gevolg daarvan kan de trekker een veld volledig autonoom bewerken. Voor de positiebepaling hebben de kopers de keuze tussen een NovAtel- of een Trimble-ontvanger. Beide halen met een rtk-correctiesignaal een nauwkeurigheid van 2 cm. De elektronica schakelt automatisch deelbreedtes van werktuigen via ISOBUS (sectiecontrole), past de zaaidichtheid aan en monitort de verdeling van gewasbeschermingsmiddelen of meststofuitbrenging via taakkaarten. Ze documenteert het werk via het systeem VarioDoc Pro en levert telemetriegegevens aan de Fendt Connect App. Enige keerzijde: het nieuwe bedienconcept FendtONE zit er niet in.
De nieuwe rupstrekkers van Fendt zijn leverbaar in vier vermogens: de Fendt 1151 Vario MT met 511 pk, de Fendt 1156 Vario MT met 564 pk, de Fendt 1162 Vario MT met 618 pk en de Fendt 1167 Vario MT met 673 pk (ECE R120 norm).