Ondanks de 850 werknemers die in zijn 5 productievestigingen werken, kent de JOSKIN Groep sinds 2 jaar een ernstig probleem van mankracht. Om zijn groei te kunnen voortzetten, probeert het Belgische bedrijf namelijk het personeel in bijna al zijn afdelingen te versterken. De beoogde profielen zijn dus gevarieerd: zij gaan van de technicus die de […]
Ondanks de 850 werknemers die in zijn 5 productievestigingen werken, kent de JOSKIN Groep sinds 2 jaar een ernstig probleem van mankracht. Om zijn groei te kunnen voortzetten, probeert het Belgische bedrijf namelijk het personeel in bijna al zijn afdelingen te versterken. De beoogde profielen zijn dus gevarieerd: zij gaan van de technicus die de klanten moet adviseren (commerciële afgevaardigde) tot de dienst na verkoop, via de productieberoepen. Uiteindelijk zullen er 100 extra mensen nodig zijn. Hoewel een dergelijke aanwerving een goed nieuws voor de arbeidsmarkt is, zijn de moeilijkheden waarmee JOSKIN wordt geconfronteerd verrassend talrijk. Één van de belangrijkste is de aanwerving van personeel voor de productie, vooral lassers. Het bedrijf van Soumagne luidt daarom de noodklok…
Een direct effect op de productie
Om het hoofd te kunnen bieden aan het constant groeiende orderboek, heeft JOSKIN voortdurend geïnvesteerd in de optimalisering van zijn productieproces. De onderneming heeft de aankopen en alle stadia van de verwerking van de grondstoffen onder controle gekregen. Daartoe heeft zij zich niet alleen uitgerust met magazijnen voor de opslag van onderdelen, maar ook met snij- en bewerkingswerktuigen van hoge kwaliteit.
Desondanks is het duidelijk dat zonder extra personeel deze inspanningen niet volstaan. Het steeds hogere productietempo leidt nog steeds tot een verzadiging zodra het lasstadium is bereikt. Zelfs de zo’n twintig lasrobots die in de verschillende vestigingen van de Groep waren geïnstalleerd, kunnen de impasse niet doorbreken. Deze automatische werktuigen moeten immers beperkt blijven tot grote series en subassemblages van kleinere onderdelen. Het gebrek aan mankracht heeft dus rechtstreeks gevolgen voor de rest van het proces: aangezien het productietempo door het lassen wordt beperkt, worden alle latere werkzaamheden (assemblage, verven, afwerking) benadeeld.
Wat is het alternatief voor de verplaatsing van de activiteiten?
Het probleem van personeelstekorten in technische beroepen is niet nieuw, maar het is verontrustend dat het in de loop der jaren nijpender is geworden. Het is des te betreurenswaardiger dat ondernemingen zoals JOSKIN zich genoodzaakt zien de voorkeur te geven aan extra productie in het buitenland om geen nadelen te ondervinden als gevolg van dit gebrek aan Belgische arbeiders.
Met het oog op dit probleem en om alle bestellingen in zijn orderboek te kunnen blijven afhandelen, wijst JOSKIN er ook op dat er al een geavanceerd plan is voor een productievestiging in het buitenland om de productie van zijn kipwagens en stalmeststrooiers te verhogen.
Hoewel Soumagne de moedermaatschappij van de JOSKIN Groep blijft, blijven de moeilijkheden bij de productie in deze vestiging, die te wijten zijn aan een gebrek aan mankracht, grote zorgen baren. De onderneming heeft dan ook goede hoop dat snel een globale oplossing op nationale schaal kan worden gevonden. De oproep gaat uit…